Πολλά έχουν γραφτεί, πολλά έχουν ειπωθεί, αλλά όσο το νερό από την βρύση μας δεν είναι πόσιμο, οι αρχές έχουν ήδη αποτύχει – οτι και να δηλώσουν, νέες η παλιές!
Λόγω ελλιπής ενημέρωσης – θέλω να ελπίζω όχι λόγω συμφερόντων – ο κόσμος έχει πια συνηθίσει στην ιδέα ότι το νερό στη Ζάκυνθο “δεν πίνετε” και το θεωρεί πια δεδομένο, όπως έχει συνηθίσει, τα τεπόζιτα, τους κλέφτες και όλη την ιδιωτική υποδομή που κοσμεί την πόλη μας.
Πάνω σε αυτή την ιδέα της έλλειψης του νερού, έχει χτιστεί μία ολόκληρη βιομηχανία πώλησης/διακινησης του νερού με τη μορφή εμφιαλωμένου μεταλλικού η επιτραπέζιου νερού, και φυσικά ένα δίκτυο (υπερ)άντλησης και μεταφοράς του νερού που.. δεν είναι ακριβώς πώληση αλλά χρέωση της μεταφοράς του. Φυσικά ο απλός πολίτης το εκλαμβάνει σαν πώληση πρακτικά γιατί είναι ο μόνος τρόπος για να το αποκτήσει και δεν έχει τροπο να μεσολαβήσει ο ίδιος να το συσκευάσει και χρησιμοποιήσει όπως θα έκανε από μια Δημόσια βρύση στο παρελθόν…
Φυσικά έχουμε και το πρόβλημα της “λειψυδρίας των δημοτών” η οποία προκύπτει, επειδή η ΔΕΥΑΖ είναι ανίκανη να αντλήσει παραπάνω νερό για να εξυπηρετήσει τους πολίτες. Από την άλλη υπάρχει άφθονο νερό για να καλύψει τις ανάγκες εκατομμυρίων επισκεπτών, και καθώς δεν έχουμε δει υδροφόρες να έρχονται από απέναντι με το καραβι, υποθέτω πως το νερό είναι αρκετό στο νησί, απλά όχι στα χερια της ΔΕΥΑΖ (επισημες δηλωσεις)!
Ο δημότης έχει συνηθίσει καθημερινά να αγοράζει μπουκαλάκια με νερό τα οποία έχουν συσκευαστει εκατοντάδες ή χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά ενω υπάρχει νερό πολλές φορές μόλις 30 m κάτω από τα πόδια μας.
Όλα αυτά συμβαίνουν κάτω από την μύτη της ΔΕΥΑΖ, της Περιφέρειας, της αποκεντρωμενης, πολλά χρόνια τώρα, ανεξαρτήτως διοίκησης. Μάλιστα κάθε χρόνο η κατάσταση χειροτερεύει λόγω του “υπέρ τουρισμού” (όπως μας λένε). Προσωπική μου άποψη είναι ότι μιλάμε απλά για μια διαχρονικη κακοδιαχείριση και το ταβάνι μας είναι πολύ πιο ψηλά από όσο το έχουμε κατεβάσει..
Είναι μια βιομηχανία νερού, η ακόμα καλύτερα θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε και μία παραοικονομία!
Παραοικονομία γιατί έχει στηθεί πάνω στην ανάγκη του πολίτη να έχει πρόσβαση σε ένα αγαθό που υποτίθεται ότι είναι δωρεάν από το κράτος. Είναι παρόμοιο με την υπόσχεση της δωρεάν παιδείας που στον τόπο μας αποκτά μια ιδιωτική εξάρτηση – οχι απ’ αυτό που θα σκεφτείτε πρώτα – τα απαραίτητα φροντιστήρια – αλλά τα χρήματα που πρέπει να διαθέτει ο κάθε γονέας – έχει δεν έχει – ώστε το παιδί του να μπορεί να έχει το αντίτιμο για να αγοράσει νερό από το κυλικείο (ή να του δοθεί από το σπίτι!) Έχουμε φτάσει σε μία κατάσταση στην οποία δημοπρατούνται έναντι χιλιάδων ευρώ τα σχολικά γεύματα για κάποια σχολεία, ώστε να υπάρχει δωρεάν φαγητό για τα παιδιά – αλλά όχι νερό!
Μήπως έχει έρθει η ώρα ο Δήμος και η περιφέρεια να διαθέσουν ένα (μικρό) ποσό για τα εμφιαλωμένα νερά των παιδιών μας (για αρχή) ?
Μπορείτε να ανατρέξετε στον κάθε βουλευτή και στην κάθε δημοτική αρχή που πέρασε (και ξαναπέρασε) για τις ευθύνες. Δεν θα λάβετε απάντηση. Όλοι μπορούν να αποδείξουν με έγγραφα ότι κάνουν ό,τι καλύτερο μπορεί να γίνει. Δεκαετίες τώρα! Από την άλλη μεριά, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης που θα μπορούσαν να ενημερώνουν τους πολίτες για την κατάσταση, σιγούν, ανάλογα με το που.. ανήκουν διαχρονικά. Δεν μπορώ και να μη σχολιάσω, ότι η αντίδραση και απαίτηση για τα αυτονόητα προέρχεται κυρίως από συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους. Είναι τυχαίο ??? Σαν αναγνώστης, μήπως είναι ώρα να αναρωτηθείς η και να ρωτήσεις επι προςωπικου και εσύ, αν αυτός που στηρίζεις πολιτικά, δουλεύει πραγματικά για σένα ?
Σε αυτή τη λογική λοιπόν, συνεχίζουν και σήμερα, με τα λεφτά των πολιτών, υπό το βάρος του τουρισμού, να ζητούν κι άλλες επιδοτήσεις για μεγαλεπήβολα έργα τα οποία δυστυχώς όπως έχουμε δει και στο master plan, δεν έχουν ορίζοντα και στόχο το πόσιμο νερό σε συγκεκριμένο χρόνο!
Αν θυμάμαι καλά στην συνάντηση για το master plan, στη φάση Β, μίλησαν για την πρώτη γεώτρηση σε περίπου πέντε χρόνια η οποία θα δούμε τι αγωγιμότητα έχει και αν χρειαστεί θα γίνει αφαλάτωση της, μετά από τον πέμπτο χρόνο. Μήπως υπάρχει κάποιος που μπορεί να μας πει με μία εκτίμηση σχετικά με το καλύτερο σενάριο στο οποίο το νερό από τη βρύση μου καταλήγει να είναι πόσιμο?
ΚΑΝΕΙΣ
Τι μπορούμε να κάνουμε σαν πολίτες λοιπόν?
Εκτός από το δικαίωμα του ψήφου, που μας δίνει το κράτος στις εκλογές, έχουμε και πολλούς άλλους τρόπους να απαιτήσουμε τα αυτονόητα και να βάλουμε στην θέση τους αυτούς που δεν μπορούν να εφαρμόσουν το νόμο. Μπορούμε να ελέγξουμε αν ο νόμος εφαρμόζεται και να βρούμε ακριβώς το λόγο που το νερό στη βρύση μας δεν πίνετε.
Προσωπικά, από την αρχή που έχω ασχοληθεί με το θέμα, πιστεύω ότι έχω μια πιο σφαιρική άποψη για τα γιατί και τις ευθύνες, και δεν θα σταματήσω ώσπου το νερό στη βρύση μου να είναι πόσιμο. Στους επικριτές που θεωρούν τα πάντα πολιτικές τοποθετήσεις και κινήσεις εντυπωσιασμού λέω το εξής : Πίνουμε, εμείς και τα παιδιά μας ,το ίδιο (εμφιαλωμένο νερό). Αρκετά!
Σε όλο αυτό το.. ταξίδι, θα φροντίσω η φωνή μου να ακουστεί και όλοι οι δημότες να ενημερωθούν ακριβώς για το πως δουλεύει αλλά και για το πως θα Επρεπε να δουλεύει το σύστημα, ώστε να μην πέφτουμε θύματα παραπληροφόρησης και εικασιών (σκόπιμα η λόγω ασχετοσύνης). Αυτή τη χρονιά, ήδη, με απλές κινήσεις, και απλή ανάγνωση των νόμων, σε συνδυασμό με την ραγδαία ανάπτυξη της τεχνολογίας περισσότεροι δημότες ενημερώνονται, περισσότεροι δημότες μπορούν να σταθούν σε μία συζήτηση, δεν τρώνε κουτόχορτο, και απαιτούν τα αυτονόητα.
Δημότες και αιρετοί, Δημοτικοί σύμβουλοι της δημοτικής αρχής αλλά και της αντιπολίτευσης ειδικά εσείς που έχετε παιδιά, ανοίξτε τα μάτια σας και επισπεύσετε τις διαδικασίες τουλάχιστον σε αυτό το σημαντικό θέμα του νερού!
Ζητάμε τίποτα λιγότερο από :
- Επαρκές νερό για όλους όλο το χρόνο
- Πόσιμο και ασφαλές νερό για όλους
- Οι υπηρεσίες να κάνουν.. απλά τη δουλειά τους!
ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΟΚΚΙΝΗΣ